Mijn leven in Ghana - Reisverslag uit Kasoa, Ghana van Stephanie Lunteren - WaarBenJij.nu Mijn leven in Ghana - Reisverslag uit Kasoa, Ghana van Stephanie Lunteren - WaarBenJij.nu

Mijn leven in Ghana

Blijf op de hoogte en volg Stephanie

12 Oktober 2012 | Ghana, Kasoa

Ten eerste wat leuk dat iedereen zo enthousiast reageert! Het geeft de mens extra moed!

Bijna weekend dus weer tijd voor een blog!

Zondag 7 okt. 12
Vandaag ben ik met Gloria (dochter 17jr) mee gegaan naar de kerk. Een hele happening was het. Bij binnenkomst werd ik meteen door verwezen naar voren. En mocht ik op de tweede rang plaats nemen. Er werd gedanst, gezongen en gebeden natuurlijk. Op een gegeven moment werd ik ook voorgeleid en mocht ik even kort vertellen wie ik was en wat ik kwam doen. Grappig hoor zegt er ff 100 man hallo stephanie, eens een keer wat anders dat bij voetbal ;P. Na deze gebeurtenis ben ik even met de wat oudere dochters gaan zitten beide 24 jaar maar geen tweeling. Ik snap er werkelijk geen hout van maar goed het zal wel. Ze waren bezig met het vlechten van een van hun haar met touw. Wel grappig om te zien. Ondertussen kletsen en lachen ze wat af. Ik hoor en snap er helemaal niks van maar goed af en toe lach ik gewoon mee. Om 15:00 uur begon de voetbalwedstrijd. Een hele belangrijke want als ze deze zouden winnen, draaien ze mee voor de promotie. Nou wat ging het er hard aan toe. Ze spelen op een soort van onverharde weg met af en toe een klein beetje gras. Maar er worden slidings en alles op gemaakt. Uiteindelijk heeft het team van papase gewonnen in de laatste tien minuten met een penalty na hands. Sávonds heb ik lekker rijst gegeten met een of ander pittig tomatensausje was prima te eten.

Maandag 8 okt
Vandaag even een dagje gewerkt in the Justab. Was niet zo heel druk. Maar heb wel een betere indruk gekregen van de kliniek aangezien de andere twee hollandse dames aanwezig waren. Erg fijn, kon gemakkelijk even met hun alles bekijken en een beetje wat orde in de chaos krijgen. Ik heb gestaan op the dressing room (plek waar ze wonden behandelen). Ook even op zaal gestaan. Om het wat duidelijker te maken zal ik even een korte beschrijving geven van de kliniek.

De kliniek beschikt over meerdere zalen, een zaal voor mannen (5 bedden) , een voor vrouwen (5) en een voor kinderen (6). Dan is er nog een zaal voor mensen met wat meer geld. Hier zijn geloof ik maar 2 bedden. Dan is er ook nog boven een ruimte waar patiënten kunnen liggen, maar deze wordt alleen gebruikt bij nood. De patiënten die komen hebben vaak malaria, gastro enteritis, dehydratie of wonden. Dan is er een antenatal afdeling, een afdeling voor zwangere vrouwen + nazorg. Zij doen de bevalling en doen de voor en nazorg. Deze afdeling is altijd super druk.
Zoals ik al eerder zei, is er een dressingroom en een injectionroom. Hier doen de verpleegkundige alleen wonden en het geven van injecties. Er zijn twee artsen die consulten doen, zij zijn een beetje vergelijkbaar met een huisarts. En is er een tandarts. In de kliniek hebben zo ook een röntgen afdeling waar alleen foto’s gemaakt kunnen worden geen mri of ct. Er is een lab en aan de kliniek zit de apotheek. Wanneer patiënten opgenomen worden dan moeten ze zelf hun spullen aanschaffen zoals medicatie, infusie enzo. De patiënt geeft dan geld aan de verpleegkundige en die haalt het of de fam. De verpleegkundige wassen de patiënten niet, dit doet vaak de fam of niet.

Van hygiëne hebben ze geen kaas gegeten. Ze doen wel alsof ze hygiënisch werken met een soort van alcohol en jodium. Maar alle materialen worden schoongemaakt in een bak met alcohol en meerdere keren per dag in dezelfde bak. Met injecties ook, dan krijgen pt er twee dan prikken ze 1 keer maar halen ze de spuit eraf en laten de naald dus zitten en doen dan de andere spuit erop. Al met al niet echt hygiënisch.
Het was fijn dat ik wat meer van de kliniek te horen heb gekregen en gezien. Het was een leuke dag.

Na het werk nog even met de meiden over de markt geweest. Het is en blijft een feest, het voelt alsof je heel beroemd bent. Daarna dacht ik “even” de totro naar papase te pakken, nou jeetje wat een feest. Ik geloof dat ik iedere totro heb laten stoppen voor me, kwam ik er toch na een half uur achter dat iedere richting een bepaalde totro heeft. Sjongejonge dat viel dus echt niet mee. Gelukkig was er iemand die me wel wilde helpen en me in de juiste torto geduwd heeft. Bij thuiskomst was iedereen al druk bezig met het eten, en ze waren blij me te zien. Dus meteen verteld wat ik gedaan heb en vervolgens weer geholpen met het maken van Fufu wat een werk. Na twee maanden heb ik arm spieren van dat gestamp.

Dinsdag 9 oktober 2012
De dag begon beroerd, ik voelde me slap en erg moe maar kon de slaap niet meer vatten. Toch maar besloten om naar het werk te gaan. Met veel pijn en moeite een droog wit stukje brood naar binnen gewerkt, en vervolgens lekker in de totro in de hitte met te veel mensen. Pff weer bekroop me even het gevoel.. wat doe ik hier. Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen was ik er veel te vroeg. Daar maar even lekker rustig op het bankje zitten voor de deur. Nou rustig was het niet, want geen minuut word ik alleen gelaten. Iedereen wil even een praatje met me maken en vooral je nummer hebben en met je trouwen. Na dat ik al mijn huwelijks aanzoeken afgewezen had ben ik maar naar binnen gegaan om me om te kleden. Bij terugkomst was het een gezellig boel in de wachtkamer, het blijkt namelijk dat ze elke ochtend met alle zusters, dokters en patiënten gaan bidden en dat gebeurt hier met een heleboel muziek, zang en dans. Het voelde zo gezellig en fijn aan dat ik me wel iets beter begon te voelen. De rest van de dag ging het af en aan. Ik heb even op de afdeling gestaan en de rest van de dag meegelopen met een van de artsen. Eerlijk gezegd niet zo heel spannend. Negen van de tien consulten was een malaria geval en anders een gastro enteritis. Morgen een spannende dag want ga zelf, alleen op pad om educatie te gaan geven. Eigenlijk zou ik dit met Comfort gaan doen maar ivm haar gezondheid gaat dat nu niet dus zal ik alleen initiatief moeten nemen. Heb maar besloten dat ik veilig met een van de kids mee ga naar school om me daar te introduceren en een andere keer educatie ga geven.

woensdag 10 oktober 2012
Zoals afgesproken ben ik vandaag mee gegaan naar school met Felix en Gloria. Bijzonder om dit mee te maken. Voordat ze beginnen gaan ze eerst god bedanken door middel van zang. Erg leuk op te zien, ze staan per klas in een rij en doe alles in dezelfde maat en toon. Vervolgens geeft een van de leraren het teken dat ze naar de klas mogen waar na ze vervolgens als militairen marcherend naar hun klas gaan. Daarna werd ik zeer vriendelijk ontvangen door de directrice van de school. Ze was blij me te zien en we hebben afgesproken dat ik vrijdag education ga geven. Bij de jongkies over hygiëne en bij de oudere family planning, een leuk onderwerp waar ik wel wat mee kan ;P.

De rest van de dag heb ik vooral gerelaxed. Iedereen was aan het werk of lag te slapen dus heb even wat gelezen, wat huishoudelijk dingetjes gedaan en ben even naar bijeenkomst geweest van een politieke partij. Was weer erg leuk, ik stond netjes achteraan alle mensen. Maar nee hoor binnen een seconde stond een van de mensen naast me en nam me mee naar voren en ik werd gewoon bij de achterban van de politicus neer gezet. Het leek nu net of ik er bij hoorde. Hoop alleen nu dat ik geen verkeerde indruk na laat bij andere dorpelingen. Toevallig blijkt de desbetreffende politicus een Nederlandse moeder te hebben, dus werd meteen om mijn nummer gevraagd zodat ze me kon bellen, en ik haar. Ha altijd handig dus.

S’middags ben ik ook nog even naar de microkrediet bijeenkomst geweest. Een soort bank is dit. Een groep vrouwen leggen iedere week een aantal cedi’s in. Aan het einde van het jaar krijgt je dit weer terug plus wat de extra donaties hebben opgeleverd. Einde van de middag heb ik samen met Comfort mijn stof uitgezocht voor mijn jurk.

Donderdag 11 oktober 2012
Vanmorgen toen ik mijn deur uitstapte werd ik verrast door Comfort met het verhaal dat ze een bevalling had gedaan. Wat blijkt… Comfort is een traditionele vroedvrouw en helpt de vrouwen van het dorp bevallen. Jammer dat ik dat gemist heb, had er heel graag bij willen zijn. Een bevalling onder een boom zien, afrikaanser kan het niet lijkt mij. Ze heeft me belooft me de volgende keer te wekken, dus please duim voor me ;P. Na mijn ontbijtje (oploskoffie met droog brood) ben ik samen met neef naar de Chip geweest. Eindelijk heb er al die tijd naar uit gekeken. Helaas waren ze al voor deze week klaar met de outreach dus heb ik meteen maar een afspraak gemaakt voor de aankomende maand. Volgende week donderdag zal ik voor de eerste keer mee gaan. Ik heb er zin in. S’middags ben ik even alleen naar de oude markt geweest in Kasoa. Wat een drukte, niet voor mij bestemd. Dus even snel de benodigdheden halen en vervolgens weer snel terug naar de rust in het dorpje. Morgen ga ik dan mijn eerste voorlichting geven op school alleen. Ik ben benieuwd.

Vrijdag 12 oktober 2012
Eindelijk het was zover, ik kon educatie gaan geven op school. Eerst nog even op een baby gepast van een van de dochters van Comfort. Erg grappig hoor, want ze komt aangelopen geeft me haar baby en vraagt even of ik borstvoeding wil gaan geven. Nou dat gaat dus niet. Dan maar een huilend kind in slaap proberen te wiegen. Rond 9 ben ik richting papase 2 gegaan met mijn zeepjes in mijn tas. Eenmaal bij school aangekomen wilden ze me plaatsen op de high school. Mij leek me dat niet zo’n goed plan aangezien een kind van 16 of 17 jaar niet wil horen hoe die zijn handen moet wassen. Dus na goed overleg maar educatie gaan geven in klas 2 en 3 die kinderen zijn ongeveer 7 of 8 jaar. Ze spreken slecht engels dus dat maakte het wel lastiger. Gelukkig kan mezelf aardig redden met armen en benen en werd het een geslaagde educatie. De kinderen allemaal blij met hun schone handen, juf blij met een natte klas en ik blij omdat ik mijn taak had volbracht. De tweede klas ging minder vlekkeloos. Een klas met minimaal 50 kinderen is moeilijk te handhaven. Gelukkig was een van de leraren erg handig met zijn stok en werden de goede antwoorden eruit geslagen. Mmm niet echt mijn manier van iemand iets willen leren. Dus snel mijn verhaal gedaan om deze vreselijke manier van doceren achter me te laten. Volgende week woensdag weer terug om de oudere kinderen wat te gaan vertellen over family planning. Ik kijk er na uit.


  • 12 Oktober 2012 - 17:11

    Peter En Annie:

    Hoi Stephanie,

    Weer leuk om te lezen hoe geweldig je het doet. We zijn zo trots op je.En tuurlijk hebben de kinderen er iets van opgestoken. En o ja wij hebben hier een bruidschat voor je he als je onze zoon trouwt dus niets aannemen en geen nummer geven hoor.

    Peter en Annie xxx

  • 12 Oktober 2012 - 21:43

    Annelies Laarman:

    Stephanie, wat een prachtig verhaal en wat kunnen wij met al onze zeepjes, doucheschuim ed er weer veel van leren. Het gaat je goed. Kijk uit naar je volgende verhaal, het is hier echt herfstl, brr de kachel brand al weer. Succes.

  • 14 Oktober 2012 - 13:10

    Leidy:

    Hoi Stephanie,

    Wat leuk je zo te kunnen volgen. De geuren van het land, de mensen, het eten en de viesigheid ruik ik gelijk weer, als ik jouw verhalen lees. En ja, wat een cultuurschok voor je: hoe anders het leven daar is begrijp je echt pas als je in het land zelf bent. De mentaliteit daar is zo anders dat het je elke keer weer verbaast.

    Alhoewel je je wel vaker zult afvragen, wat doe ik hier, omdat het best wel zwaar is, zul je ongetwijfeld na een tijdje je plek vinden en het nut van je werk inzien. Niet alleen voor de Ghanesen, maar ook voor jezelf. Ik wens je heel veel plezier en vooral veel voldoening. Ik blijf je natuurlijk volgen.

    Groetjes,
    Leidy

  • 15 Oktober 2012 - 00:17

    Sonja:

    Hoi Stephanie,

    wat een leuk lang verslag. Ik heb er van genoten.

    en natuurlijk ga ik duimen dat je een echte afrikaanse bevalling mee kan maken.......dan kan ik je verhaal daarover weer verslinden...........

    O ja heb ik een stukje gemist? Wat voor stof voor wat voor jurk? ....ach zal je vast nog wel over vertellen.

    zwaai, zwaai, Sonja.

  • 19 Oktober 2012 - 09:16

    Mascha:

    Hey wereldreiziger! Wat een verhalen! Ik heb al je blogs even gelezen en vind het ontzettend leuk om zo over je schouder mee te kijken. Dat het soms gewoon moeilijk is kan ik wel begrijpen, lang leve internet :). Ik moest lachen om het feit dat jij steeds in kerk en bijeenkomst naar voren wordt gehaald. Te grappig. En dan je lessen! Je bent een coole chick, logisch dat de mensen om je heen retetrots zijn. Het is dan ook leuk om de reacties van je vrienden en familie te lezen.
    Let goed op jezelf en geniet. X

  • 20 Oktober 2012 - 16:05

    Rob & Annelies:

    Stef, gecondoleerd met Opa S.

  • 23 Oktober 2012 - 00:09

    Nel Van Lunteren:

    Dag kranige meid, wat geniet ik elke keer van je verslagen. Wat doe je een boel aparte en leuke ervaringen op. Ik vraag me af hoe het met je 'fietsenplan' is. Daarover schrijf je niets. Of zijn daarvoor de totro's in de plaats gekomen?
    Veel succes en sterkte en liefs van mij, tante Nel

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stephanie

Actief sinds 21 Juni 2012
Verslag gelezen: 542
Totaal aantal bezoekers 19402

Voorgaande reizen:

30 September 2012 - 21 December 2012

Mijn eerste reis

Landen bezocht: