That's Africa for you!
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
02 November 2012 | Ghana, Kasoa
Maandag begon voor mij weer als een gewone maandag in the Justab. Ik had vorige week al besloten dat ik een dagje in het lab wilden gaan meelopen. Het lijkt mij namelijk niet verkeerd om even bij meer dan 30 Ghanese bloed af te nemen. Altijd handig voor straks op de afdeling. Uiteraard bij gaat er bij ieder bloedspoortje wat ik zie door mijn hoofd dat ik toch echt goed moet opletten dat ik geen aids oploop want dat zou wel heel meest stomste souvenirtje zijn wat ik mee kan nemen vanuit Ghana.
Na een ochtendje hard werken werd ik gebeld door Robert. De andere meiden uit Nederland zijn gearriveerd en vroeg ik of ze even de weg wijs kon maken. Uiteraard kan ik dat en zo gezegd zo gedaan. Wat heerlijk zeg even twee obruni’s om mij heen. Lekker Nederlands praten en vooral alles vertellen wat je al weet en kan. Op dat moment besefte ik me maar al te goed dat ik al aardig ingeburgerd ben. We hebben heerlijk de hele middag van hot naar her gelopen aangezien Ghana, Ghana niet zou zijn als de helft van het benodigde personeel niet aanwezig is of dan wel de spullen.
Dinsdag heb ik lekker nog een dag door gebracht in het lab. Ik heb het daar erg naar mijn zin. Er werken voornamelijk mannen en toch kan ik daar beter mee omgaan dan met vrouwen. En daarbij is de klimaat er heerlijk (gerust 17 graden) en het is er super druk. Dus de tijd vliegt en ik leer een hoop. Zelfs even bloed afgenomen bij een kind. Nou ik heb nog nooit zo vaak sorry gezegd geloof ik.
Ook na dit avontuur weer afgesproken met de meiden om een rondje door het Justab te gaan.
Woensdagochtend ben ik voorlichting gaan geven aan een klas op de senior high school over HIV. Het blijft een leuk onderwerp. Toevallig (nou ja toevallig) was dit de klas van Gloria die ze drie weken geleden heeft verlaten. De kinderen weten allemaal van haar zwangerschap dus daar kon ik mooi op verder borduren. Op de vraag hoe oud je ongeveer moet zijn om seks te hebben, begonnen ze allemaal erg hard te lachen toen ik er achter aan zei dat ze niet moesten liegen tegen me omdat ik wel beter wist.
Daarna ben ik met Ingrid mee gegaan naar de lodge waar ik een overheerlijke koude douche heb genomen. Ik heb werkelijk waar nog nooit zo lekker onder een koude douche gestaan. Na vier weken enkel wassen met regenwater was dit een geschenk uit de hemel. Na mijn douche lekker even gechilld met de meiden en vervolgens met de taxi naar huis gegaan omdat ik niet weer vies wilde worden. Dat het een rip uit mijn lijf was kon me op dat moment niks schelen.
Donderdag ben ik met Comfort mee gegaan naar de promotie van Mobile Midwife. Dit is een project wat opgezet is door een Amerikaanse foundation. Het idee erachter is dat alle zwangere vrouwen geregistreerd worden per mobile nummer. De midwife van de chip belt hun dan om voorlichting te geven. Daarnaast krijgen de zwangere vrouwen een noodnummer die 24/7 te bereiken is voor bevallingen en andere problemen. Het mooie aan dit project is dat echt waar, iedere Ghanees een mobile heeft en dat het erg laagdrempelig is. Zo kunnen ze het noodnummer flashen (alleen over laten gaan) en dan worden ze terug gebeld. Maar daarnaast is het voor vrouwen ook gemakkelijk om advies te vragen over bijvoorbeeld ongewenst zwangerschap, zonder dat ze daarvoor naar een ziekenhuis of kliniek moeten. De Mobile Midwife’s behoort tot een van de taken van de CHIP. (De verpleegkundige van de CHIP doen ook de outreach). Nu heb ik op deze bijeenkomst een kijkje kunnen nemen in de CHIP van Ofaakor een dorp paar km verderop. Ik heb daar een totaal ander beeld gekregen van de CHIP. Zij werken erg hard en behalen ook erg hoge cijfers als het gaat om malaria preventie en familyplanning. Dus echt het tegenover gestelde van mijn CHIP.
Na de bijeenkomst ben ik even gaan praten met de Amerikaanse directrice (ook obruni) over de foundation en het project. De resultaten zijn volgens haar al aanzienlijk groot. En zijn ze nu bezig om dit project uit te breiden naar andere Afrikaanse landen.
Vrijdagochtend ben ik naar kantoor gegaan. Ik had een afspraak gemaakt met Robert om te praten over mijn donatie. We hebben lang gesproken en omdat ik donderdag een goed beeld heb gekregen van de andere chip heb ik in overleg besloten om mijn fietsenplan door te zetten. Alleen wordt het groter en niet alleen in mijn dorp. Het volgende plan is gesmede. Ik ga de fietsen doneren aan de Ghana Health Service (GHS). Zij hebben de CHIP’s opgericht en beschikken over een aantal ziekenhuizen. Ze zijn erg bezig om de zorg bij de patiënt te brengen ipv de patiënt naar zorg. Dit vanwege de grote hoeveelheid aan mensen in Ghana maar ook de levensomstandigheden.
Aanstaande dinsdag ga ik samen met Robert de fietsen kopen. Ik hoop op een stuk of 8 tot 10 fietsen, ik heb besloten om kwaliteit fietsen aan te schaffen die tegen een stootje kunnen omdat dat wel nodig is hier in Ghana. Als de fietsen afgeleverd worden zal ik deze doneren aan GHS. Zij beschikken over de juiste informatie en mankracht om te kijken welke chip’s er het beste in aanmerking komen voor een fiets.
Na dit gesprek heb ik een tevreden en goed gevoel over de donatie. Ik weet nu zeker dat de fietsen goed terecht komen en dat ik ook mijn donateurs niet teleur hoef te stellen. Ik houd jullie uiteraard op de hoogte.
Vrijdag was mijn sinterklaas dag, na het gesprek met Robert over de donatie voelde ik me erg in de weg- geef- stemming. Dus heb ik besloten om s ’avonds de shirtjes en broekjes van SV de Rijp te gaan geven. Dus Baba gebeld en gevraagd hoelaat ie thuis zou zijn. Uiteraard werd dit driekwartier laten maar goed. Bij aankomst heb ik hem de shirtjes overhandigd. Nou als een kind zou blij. Hij haalde het uit de tas en gooide het in de lucht zo blij. Ging ze zelfs zoenen (lekker muf dat ze roken) en was vooral erg blij. De spelers die bij hem in huis wonen kwamen er ook bij en begonnen mij te omhelzen en wilde meteen alles aantrekken. Nou dat voelde erg goed. Dat zoiets kleins een mens zo gelukkig kan maken. Dus SV de rijp bedankt!! As zondag hebben ze een belangrijke thuiswedstrijd dus dan zal ik een team foto maken. Ik hoop deze gauw op mijn weblog te kunnen plaatsen.
Voor het eerst in vijf weken heb ik mijn verslag kunnen beperken tot 2 pagina’s. Ik hoop niet dat ik jullie teleurstel maar het betekent dat ik al meer dan mijn weg gevonden heb en dat het dus goed gaat met me. Ik blijf me verbazen over een hele hoop dingen hier in Ghana.
- Zo moet je echt zorgen dat je weg bent wanneer er iets uitgedeeld wordt want echt je wordt bedolven onder de mensen.
-Eet ik iedere avond Fufu en begin het zelfs lekker te vinden.
- Begin ik aardig te wennen aan het warme weer.
- En bovenal moet je de tijd hebben. En zoals Comfort altijd zegt tegen That's Africa for you! Heerlijk!!
Uiteraard heb ik nog steeds mijn moeilijke momenten. Maar het boekje, brieven, emails en reacties en bovenal de kostbare skype uurtjes met mams en vriendjelief zorgen ervoor dat ik weer met beide benen op de grond wordt gezet en dat ik weer weet wat ik hier kwam doen. Het is fijn en goed om te horen dat iedereen trots op me is. En daarbij ben ik nu erg blij dat ik mijn project kan voortzetten. Hoop volgende week weer wat spannende, leuke en interessante dingen te kunnen melden!!
-
03 November 2012 - 09:58
Annie:
O wat en je ook een topper hè dat je die mensen zo blij kan maken. En wat een geweldig verhaal lees het met veel plezier. Morgen spelen de jongens van SV de Rijp ook thuis en natuurlijk heb ik kantinedienst zal het bestuur en de jongens vertellen dat ze je verhaal moeten lezen. Nou Steph goed te horen dat je je draai heb gevonden. En geniet er van want als de dagen nu zo snel gaan is het zo voorbij. Dikke kus van hier -
03 November 2012 - 09:58
Annie:
O wat en je ook een topper hè dat je die mensen zo blij kan maken. En wat een geweldig verhaal lees het met veel plezier. Morgen spelen de jongens van SV de Rijp ook thuis en natuurlijk heb ik kantinedienst zal het bestuur en de jongens vertellen dat ze je verhaal moeten lezen. Nou Steph goed te horen dat je je draai heb gevonden. En geniet er van want als de dagen nu zo snel gaan is het zo voorbij. Dikke kus van hier -
03 November 2012 - 13:56
Tim:
hee zussie,
het gaat je goed hea uiteindelijk! na veel doorbijten heb je mooi toch je draai gevonden.
Tof hoe je het allemaal aanpakt. Volgens mij ben je nu al onwijs veranderd.
Ik geniet idd ook van je verhalen en foto's.
Nog ffies en je ziet je vriend weer. Kan je nog even meerdere gezichten van ghana bewonderen.
Heerlijk dat je dit allemaal doet. Die fietsen komen idd beter tot hun recht zo. Die luie wijven gaan maar lopen... haha
Zal eerdaags weer een keer op skype komen om beetje te lullen met je.
Voorderest gaat het je goed merk ik alweer en de tijd vliegt.
Succes daar nog en kijk uit naar je volgende verhaal.
hou je taai zussie!
Dikke kus
-
04 November 2012 - 16:16
Annelies Laarman:
Ho Steph, weer een geweldig verhaal, geef je zelf een behoorlijke schouderklop.
Meid, super dat je je draai al heb. Natuurlijk mis je je vriendje en familie en het koude natte kikkerland. Op dit moment zitten we allemaal te schelden op het nieuwe kabinet omdat we zoveel moeten gaan inleveren. Als ik dan jouw verhaal lees, denk ik wat zijn wij toch een stellen verwende mensen, ver weg hebben ze dan wel een zonnetje, maar luxe hebben ze niet. Deze tijd blijf voor je hele leven een belangrijke schakel. Veel liefs van ons, kijk uit naar je volgende verhaal. Annelies. -
04 November 2012 - 17:21
Fleur:
he lief,
Fijn om weer wat van je te horen :-) Stuur je ook eens wat foto's naar mij?? Ben toch wel erg benieuwd naar Stef in haar jurk...
Dikke kus!! -
04 November 2012 - 17:21
Fleur:
he lief,
Fijn om weer wat van je te horen :-) Stuur je ook eens wat foto's naar mij?? Ben toch wel erg benieuwd naar Stef in haar jurk...
Dikke kus!! -
04 November 2012 - 18:27
Annie:
Fleur,
Links boven in staat er foto`s als je daar op drukt zie je foto`s -
06 November 2012 - 08:20
Mandy:
Heee Steph!
Wat heerlijk om te lezen zeg, lees alles samen met mn moeder haha! Ze vindt het ook geweldig! Fijn dat je je draai helemaal hebt gevonden en dat je het nu wat drukker hebt. Hier mis je in ieder geval niets want het is echt takke weer om het zo maar even te zeggen.. iedereen ziek en verkouden, dus je mag hier ook een ziekenhuis gaan oprichten ben ik bang! Leuk die foto's trouwens, wat een andere wereld zeg. Ben benieuwd hoe ricardo dat gaat vinden!
In ieder geval nog heel veel succes en vooral plezier daar!
Veel liefs
ohja, motorrijbewijs is binnen hihi^^ -
06 November 2012 - 19:33
Opa En Oma:
hoi steph
wat een spannende verslagen
het kan zo natuurlijk een heel boekwerk worden
opa gaat alles afdrukken zodat we later alles nog eens kunnen overlezen
het gaat in de grote map waar ook alle verslagen van nicole en vanessa inzitten
alle feesten zijn weer achter de rug maar er staan nog heel veel bloemen
gezellig hoor we zijn verschrikkelijk verwent
nu kanjer jij red het daar wel
veel liefs opa en oma -
07 November 2012 - 19:04
Linda + Familie:
Lieve Steph!
Wat maak je veel mee! En wat fijn voor je dat je toch al zo lekker je draai gevonden hebt.
Kletsen en voorlichting geven is je op het lijf geschreven... en dat je sponsorproject nu toch echt gaat lukken, is fijn + geeft je natuurlijk veel voldoening.
Gelukkig is er skype voor je 'broodnodige' steun van thuis; het is niet niks hoor om daar zo in je eentje te zitten. We zijn allemaal supertrots op je hoor! en nog een paar weekjes en Ricardo komt naar je toe!
groetjes van ons alle4 xxxx -
07 November 2012 - 23:07
Sonja:
Hoi Steph wat een heerlijk opgewekt verhaal. Gelukkig dat je het nu naar je zin hebt daar.
Prachtige jurken heb je daar laten maken. Zal in het echt nog wel mooier zijn. Bijzonder om te hebben straks.
Ben zeer benieuwd naar het verloop van het fietsenplan!
Liefs Sonja. -
08 November 2012 - 23:19
Sophie:
Heey lieve Steph,
Wat een heerlijk verhaal weer! En wat super fijn te lezen dat je helemaal op je plek ben uiteindelijk.
Natuurlijk is het even wennen geblazen als je in zo'n totaal andere cultuur komt maar superfijn dat dat begint te wennen en dat inderdaad de tijd voorbij vliegt.
Ik had het toevallig gister. Ik had het met iemand van sv graftdijk over de wedstrijd tegen de beemster dat ik zei huh.. ik was daar helemaal niet. Toen was het ohnee tuurlijk, ik was in Rossi bij Steph haar afscheidsborreltje!
Super fijn ook om te lezen dat je toch een fijn gevoel heb gekregen bij je donatie! Dat komt helemaal goed als ik het zo lees! Geniet van het weggeven!
Gaaf om te zien inderdaad de Ghanese mannen in de sv de rijp tenue's!
En je Jurk, wat onwijs gaaf dame!!
Ik kan alleen maar vol bewondering en stiekem jaloezie typen!
Lieverd blijf lekker genieten!! Ga lekker zo door.
Hele dikke knuffel
xx Sophie -
09 November 2012 - 10:55
Jolanda:
hai steph! Wat ben je stoer bezig zeg! Je zal regelmatig tot tien moeten tellen denk ik als ze de tijd niet zo nauw nemen met afspraken! Wat een leuke foto's grappig dat de trouwjurken er net zo uit zien als bij ons.Lekker aftellen dat ricardo komt, geniet van je laatste weken werken! Liefs van ons xx -
09 November 2012 - 19:18
Galjoen:
Hee steph!
Leuk om te horen dat het goed met je gaat.
Wat een leuke verhalen schrijf je.
We gaan de foto doorsturen van de voetbal naar Coen zodat hij de foto op de site van SV de rijp kan zetten!
Hier gaat alles z'n gangetje, Yannick heeft een andere motor gekocht! Eindelijk hahaha.
Geniet van je tijd daar en voor je het weet is Ricardo er.
Dikke knuffel, René, Agita, Yannick, Gioya en Alyssa -
09 November 2012 - 22:35
Nel Meindedrs:
Hoi Steph,
Deze ervaring neem je de rest van je leven mee. Geniet er van ondanks de "ontberingen"en stop alles in je rugzak.
Veel plezier straks met Ricardo.
dikke zoen van ons
Ron en Nel -
10 November 2012 - 20:49
Indy & Michel:
hoi stephanie
hoe gaat het met jou met ons gaat alles goed.
vananond komt rikardo bij ons.
is het daar leuk.
is het daar warm hier begint al langzaam winter te worden.
xxx indy & michel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley